Witraże i obrazy malowane pod szkłem
5 listopada 2014 – 4 stycznia 2015
Wystawa jest pierwszą pełną prezentacją znakomitej kolekcji witraży Muzeum Narodowego we Wrocławiu, która od kilkudziesięciu lat nie mogła być wystawiana z powodu złego stanu zachowania. Jej konserwację przeprowadzono w 2013 roku dzięki dofinansowaniu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego i za to wyjątkowe w polskich muzealnictwie przedsięwzięcie wrocławskie Muzeum Narodowe otrzymało pierwszą nagrodę w XXXIV Konkursie na Wydarzenie Muzealne Roku „Sybilla 2013”.
Wrocławskie muzeum może pochwalić się największą i najcenniejszą w Polsce kolekcją witraży, która liczy około 90 zabytków powstałych od średniowiecza do początków XX wieku. Najstarsze witraże pochodzą z okresu średniowiecza, przedstawiają scenę Zwiastowania i postaci świętych. Zostały wykonane w Austrii, dekorowały jeden z tamtejszych kościołów. W XIX wieku kupił je śląski arystokrata i wykorzystał do ozdoby będącego jego własnością zamku w Grodźcu (w gminie Zagrodno). Najwartościowsze pod względem artystycznym są tzw. witraże gabinetowe zgromadzone przez rodzinę von Brandenburg i zdobiące krużganki ich zamku w Domanicach koło Świdnicy. Do niezwykle cennych i bardzo rzadkich należą obrazy szklane wykonane w technice eglomizacji (églomisé) – złocenia, srebrzenia i malowania pod szkłem – bardzo kosztownej i nietrwałej. W zbiorach muzeum znajduje się 18 zabytków wykonanych w tej technice; do najcenniejszych należą: ołtarzyk domowy z XVI wieku i dekoracja drewnianej skrzynki z początku XVII wieku.
Wszystkie witraże były w złym stanie. Zostały poddane konserwacji i restauracji oraz specjalistycznym badaniom w latach 2013-2014 dzięki dotacji specjalnej ministra kultury i dziedzictwa narodowego oraz w ramach projektu badawczego finansowanego ze środków Narodowego Centrum Nauki. Na wystawie będą prezentowane wyniki badań i dokumentacje konserwatorskie.
(Materiały Muzeum Narodowego we Wrocławiu)